-4- خودنظم جویی هیجان

2-4-1- هیجان

در اکثر مطالعات به جای هیجان[1]، از واژه های دیگری مثل عاطفه و خلق[2] استفاده می شود که از لحاظ مفهومی و تجربی با هم تفاوت دارند. هیجان زیر مجموعه ای از عاطفه و زنجیره انعطاف ناپذیری از پاسخ ها است که توسط حوادث بیرونی یا عوامل داخلی برانگیخته می شود و به منظور انطباق فرد صورت می گیرند (آمستادتر[3]، ۲۰۰۸). هیجان به انواع گسترده ای از پاسخ ها اطلاق می شود که می تواند از خفیف تا شدید، مثبت تا منفی، عمومی تا خصوصی، کوتاه مدت تا بلند مدت، ابتدایی تا ثانوی تغییر یابند (کرینگ و سلان[4]، ۲۰۱۰).

هیجانات چند بعدی هستند و شامل عناصر فیزیولوژیکی، رفتاری و تجربی می باشند (لنگ[5]، ۱۹۹۴؛ به نقل از آمستاتر، ۲۰۰۸). پژوهش ها نشان داده اند که افراد در بروز هیجان ها با یکدیگر متفاوت اند و عناصر مختلف یک هیجان در بین افراد متفاوت است. به عنوان مثال یک فرد ممکن است تحمل کمی برای خشم داشته باشد و آن را ابراز کند، فردی دیگر ممکن است خشم بالایی را در خود گزارش دهد اما تغییری در حالات فیزیولوژیکی وی ایجاد نشود (دیویدسون[6]،۱۹۹۸؛ به نقل از آمستاتر، ۲۰۰۸). افراد در برخی اجزای خاص از هیجانات مانند آستانه برانگیختگی هیجانی، دامنه پاسخ های هیجانی، مدت زمان لازم برای رسیدن به اوج و مدت زمان لازم برای بازگشت به حالت عادی با یکدیگر تفاوت دارند، این موارد زمان سنج عاطفی[7] را که مختص به هر فرد است تشکیل می دهد. عامل دیگری که افراد در آن تفاوت دارند پذیرش هیجانی[8] است که به معنای قضاوتی است که افراد درباره هیجانات خود دارند که ممکن است از نظر خود فرد مناسب، افراطی، قابل قبول، غير قابل تحمل، قابل فهم یا بی معنی باشد. با این حال دیدگاه گذشتگان درباره هیجان تا حدودی با اشتباه همراه بوده است. به عنوان مثال در گذشته تصور بر این بود که هیجانات الگوی ثابتی دارند، خودکار و غیر قابل کنترل هستند. اما اکنون پذیرفته شده که هیجان ها انعطاف پذیر و قابل کنترل هستند و روش های زیادی برای کنترل هیجانات وجود دارد. از اینرو اصطلاح نظم جویی هیجان مطرح شد (سولومون[9]، ۱۹۷۲؛ به نقل از آمستاتر ،۲۰۰۸).

[1] Excitement

[2] Emotion and mood

[3] Amstadter

[4] Kring & Sloan

[5] Lang

[6] Davidson

[7] Affective chrono metry

[8] Emotional acceptance

[9] Solomon