1-2-2- مدیریت کلاس

آموزش یکی از مهمترین موضوع های روانشناسی تربیتی است. بسیاری از مطالعات تمایل دارند که عوامل مرتبط با آموزش موثر را مشخص نمایند. این عوامل می توانند در زمینه های بسیاری یافت شوند. اما مطالعات متعدد پیشنهاد می کنند که اقدامات معلم در کلاس در مقایسه با هر آنچه مسولان مدرسه و آموزش انجام می دهند، مهمتر است(مارزانو و مارزانو[1]،۲۰۰۳).

وانگ و همکاران[2](۱۹93) بیان کرد مهمترین عامل یادگیری دانش آموزان مدیریت کلاس است. در صورتیکه معلم از مهارت های مدیریت کلاس برخوردار نباشد، على رغم توانایی های علمی، قادر نخواهد بود کلاس را به درستی مدیریت نماید و تحقق تدریس اثربخش در کلاسی که فاقد رویه های مدیریتی صحیح است با اشکال روبرو است( رینولدز و مویز[3]،۱۹۹۹).

مدیریت کلاس درس به یک محیط امن و تحریک کننده یادگیری اشاره دارد. این اصطلاح ترکیبی از شخصیت معلم، رفتار حرفه ای و توانایی اوست و طراحی شده تا همه نقش های حرفه ای معلم انجام شود. همچنین شامل فرایندهایی است که بر روی گروهی از دانش آموزان اتفاق می افتد( دیجیجیک و استوجیلکویک[4]، ۲۰۱۱). به گونه ای کلی، مدیریت کلاس درس یکی از زمینه های اصلی نگرانی های ابراز شده به وسیله آموزگاران در تمام سطوح است. تعدادی از مطالبات نشان می دهند که باورهای شخصی معلمان، انتخاب های آنان در مورد رویکرد مدیریت کلاس درس را تحت تاثیر قرار می دهد (کونتیه[5]،۲۰۱۱). پژوهش هایی که در حال حاضر انجام می پذیرد نه تنها از اهمیت و نقش کلیدی مدیریت کلاس حمایت می کنند بلکه این پژوهش ها بر پویایی های مدیریت کلاس تاکید ویژه ای دارند(مارزانو و

[1] mazano

[2] Wong

[3] Reynolds & muijs

[4] Djigic & Stojiljkovic

[5] Konti