مدیریت استرس

1-3-2- استرس

عصر حاضر را استرس می نامند همه ی انسان ها در جوامع و فرهنگ های مختلف استرس را تجربه می کنند. استرس یعنی ساز گار شدن فرد با شرایط و موقعیت های جدید. هر جا که تغییری در زندگی روی دهد، ما با یک استرس روبه رو هستیم زیرا باعث می شود تعادل قبلی فرد با شرایط زندگیش بر هم خورد و به همین دلیل فرد باید سعی کند تا دوباره خود را با شرایط جدید سازگار نماید. این دوباره سازگار شدن با زندگی باعث می شود به جسم و روان فرد فشار آید (الکین[1]، 1999؛ ترجمه قیطاسی، ۱۳96).

لازاروس[2](۱۹۹۶) استرس را این گونه تعریف می کند: استرس رابطه اختصاصی بین شخص و محیط است که در آن تنش ارزیابی شده، از حد امکانات خود فراتر رفته و سلامت او را در معرض خطر قرار می دهد. در این تعریف بر این نکته تأکید می شود که استرس به رابطه تنش زا بين شخص و محیط اشاره دارد و وقتی فرد از مقابله با این وضعیت ناتوان است، به مشکلات روانی و جسمانی مبتلا می شود. لازاروس و فولکمن[3](۱۹۸۴) پیشگام سنجش استرس و مقابله بودند و مقیاس هایی را برای اندازه گیری استرس های روزانه تهیه کردند. آن ها بر خلاف سلیه و همکارانش بیشترین پژوهش را روی انسان ها انجام دادند چرا که انسان ها به دلیل توانایی اندیشه ورزی و ارزیابی درباره رویدادهای آینده و برخورداری از توانایی های شناختی سطح بالاتر، منابع استرس بیشتری دارند. به نظر لازاروس و فولکمن استرس پیامد برآورد است نه موقعیت استرس زا.

[1] Elkin

[2] Lazarruss

[3] Folkman