مفهوم ذهن آگاهی

واژه ی ذهن آگاهی[1] از کلمه ساتی[2] که در زبا ن مقدس بوداییان[3] به معنای داشتن آگاهی، توجه و یادآوری می­باشد، نشأت می­گیرد (بودهی[4]، 2000؛ به نقل از بساک نژاد و همکاران،1390). ذهن آگاهی شكلی از مراقبه[5] است كه ریشه در تعالیم و آئین­های مذهبی شرقی خصوصا بودا دارد (اوست[6]، 2008؛ به نقل از مقتدایی، افشار و سلامت،1392). کارلن و لانگر[7](2006؛ به نقل از نجاتی،1389). از ذهن آگاهی به عنوان وضعیت شناختی یاد کردند و با صراحت بیان نمودند که بین ذهن آگاهی و مراقبه بودایی[8] تمایز وجود دارد. البته نباید منکر شباهت آنها شد. مراقبه ذهن آگاهی فقط یک نوع خاص از مراقبه بوده و سایر اعمالی چون مراقبه متمرکز که نیاز به توجه متمرکز روی یک محرک مجزا همچون یک کلمه، صدا یا شمع دارد متفاوت است (دونه، اسلاتر و لاتز[9]، 2008؛ به نقل از معصومیان، شعیری و هاشمیان،1392). در آغاز قرن بیستم، ویلیام جیمز پیش­بینی کرد که بودایسم تأثیر عمده­ای بر روی روانشناسان غربی خواهد گذاشت. اکنون بیش از دو دهه است که پیش­بینی او با علاقه روزافزون به یکپارچه­ سازی روانشناسی غربی و معنویت شرقی به وقوع پیوسته است و روانشناسان بسیاری به دنبال آموزه­های بودایی و تکنیک­هایی برای آموزش ذهن هستند (اشتاین[10]، 1996؛ لئو و مک­مین[11]، 2005؛ به نقل از بیرامی و همکاران،1392).

[1] Mindfulness

[2] Sati

[3] Pali

[4] Bodhi

[5] Meditation

[6] Ousth

[7] Karln & langr

[8] Buddhist Meditaion

[9] Dunne , Slagter & Lutz

[10] Stein

[11] Leo & Mack Maine